12/03/10

Bejitas Pastorales

Cicuiro ye ua de las únicas Freguesies de l Cunceilho de Miranda de l Douro que ten na sue posse las “Bejitas Pastorales” datadas de l sec. XBII.
Nestes decumientos cumproba-se que Cicuiro yá eisistia naqueilha época, sendo cumprobado puls decumientos eisistentes na Junta de Freguesie.
Estes decumientos stan arquibados na Sede de la Junta de Freguesie de Cicuiro, ancontrando-se an bun stado. Cunsegue lher-se l que stá alhá scrito, nun sendo perciso l'outelizaçon de nanhue tecnologie.
Ambaixo mostro-bos las retratos de las “Bejitas Pastorales”, cula respetiba data de l sec. XBII.




3 comentários:

Boieiro disse...

Elói:

Nunca habie bido esses decumientos, mas nos que amostras nun diç quinta de san juán. L que iou beio ye no decumiento de 1632 mençon de l "lugar de Cicouro de Sanyoan Baptista", l que quier dezir que l lhugar ye Cicuiro i l orago ye San Juan Batista cume todos sabemos. Dende a dezir que cicuiro era la quinta de San juan bai ua grande diferéncia.
Por outro lhado, l termo Cicuiro ye más antigo que l cristianismo na península, l que mos dá andícios de ua fixaçon de las personas al lhugar, talbeç antes de ls romanos.
Outra cousa que tamien nun bate cierto nessa teorie: se no sítio de los Castros habie un castro (sítio más ameroso i resguardado de l tiempo que la raia ou la Pataca) i aspuis las personas se mudóran para adonde estan hoije, l abandono desse heipotético castro será antes de la romanizaçon.
Tamien nun mos podemos çquecer que hai dous chamadeiros oureginales an Cicuiro para alhá de própio nome: Baglina i Baldeón.
Ls decumientos que amostras dizen siempre Lugar de Cicouro.

Abraços

Tiégui disse...

Aquesses llibrus tubu-lus you nas manus tamien !

Dantañu cunfundie-se muitu "j" y "y". Pur eisemplu an outras llienguas peninsulares Juan passa a ser Yuan, y anté an frances tenemus Yoan.

An viellu decumientus puode s'ancuntrar "Cicurjo".

Al nome dal pobu ye mui antigu ya que ten la raiç celta "ur" que ten'l sentidu d'"auga". Ende hai mas : Urros, Ourrieta, Douro, Toro, Zamora,...

S'hai sitius chamadus "Castru" ye purque habie un castru. Mas quandu lus rumanus chegorun, traindu cu'eilles al cristianismu, tube que se scullir un sitiu donde puné l'eigreija...
Dende se fui recustruindu al pobu, an vuolta l'eigreija. Nada mas, ye simples.

Acabu agora pur dezi-vus ua cousa, ya que mus apersentas aquestes decumientus.
Quien diç qu'antes la "cumbençon" nun se screbie mirandés ye poucu sabe de storia, y subre todu de la nuossa storia.
Lus curas, dal tiempu dal Reinu de Llion tenien eilles tamien que screbir y dar cuonta dal que se passaba nal pobu. De tal forma qu'eilles tamien screbien naquesta nuossa lliengua !!!
Quandu, Cicuiru, deixou de ser llionésa y passou an manes purtuesas, anton cun certeza que se queimou tode l'arquivu ya eisistiente.

Aquessas cousas son mui simples d'antender y you achu que nun aumentu nada.

Abraçu,
Tiégui

Tiégui disse...

Hai eiqui mas outra anutaçon mui angraçada :
http://esycom.univ-mlv.fr/~talves/MIRANDES/DECUMIENTOS%20CICUIRO-CUSTANTIN/capela_St_Amaro_1634.JPG